De Rammulotsi
Blijf op de hoogte en volg Judith
17 Februari 2016 | Zuid-Afrika, Viljoenskroon
Lieve allemaal,
De afgelopen dagen heb ik heel veel plezier gehad op mijn stage. Wat hou ik nu al van al die kinderen! Ik heb nu na 3 dagen al zoveel moeite om die kinderen op het busje te zetten naar hun huis toe. Aangezien ik vandaag een rondleiding heb gehad in de Rammulotsi. De township van alle kinderen op de hospice. Zo bizar!
Vanmiddag rond 11 uur werden Elvie en ik samen opgehaald door de arts om op huisbezoek te gaan. We gingen langs een gezin waarvan de moeder was overleden, en de vader was niet meer inzicht. De kinderen zaten in een pleeggezin.
We reden de Rammulotsi in, en toen begon de cultuurshock al.
Aan de ene kant zagen we ongeveer villa's staan, en aan de andere kant golfplaten huisjes. Zo bizar, dat sommige kinderen van de hospice daar in wonen. Maar we gingen verder rijden en kwamen aan bij het "huis" waar het pleeggezin woont.
Dit was een golfplaten huisje. We mochten naar binnen, het was in totaal maximaal 6 m2, heel klein dus! Er stonden 2 2 persoons banken,en 2 stoelen. Dat was de inrichting, en hier leven dus kinderen in. Ze leefde daar met 3 volwassenen en 2 kinderen.
De arts ging in gesprek met de pleegouders over het slaan van de kinderen. Jammer genoeg gebeurde dit in het Afrikaans, en konden we niet echt verstaan wat ze zeiden.
Na het gesprek liet de arts haar eigen gebouwde huis zien. Wow, van een golfplaten huisje gingen we echt naar een villa toe. Zo bizar dat de verschillen tussen rijkdom en arm zo groot is. Ik stond hier echt van te kijken, en nu nog steeds wel.
Ik heb geen foto's kunnen maken, aangezien ik zo in shock was en ze het ook niet fijn vinden als er foto's worden gemaakt.
Vanmiddag zijn we nog terug gegaan naar de hospice, en heb ik weer heerlijk kunnen knuffelen met al mijn lieve kindjes!
Het afscheid vandaag van die kindjes, was vandaag extra heftig! Maar we zien ze morgen gelukkig weer!
Tot snel!
Liefs xxx
Judith
De afgelopen dagen heb ik heel veel plezier gehad op mijn stage. Wat hou ik nu al van al die kinderen! Ik heb nu na 3 dagen al zoveel moeite om die kinderen op het busje te zetten naar hun huis toe. Aangezien ik vandaag een rondleiding heb gehad in de Rammulotsi. De township van alle kinderen op de hospice. Zo bizar!
Vanmiddag rond 11 uur werden Elvie en ik samen opgehaald door de arts om op huisbezoek te gaan. We gingen langs een gezin waarvan de moeder was overleden, en de vader was niet meer inzicht. De kinderen zaten in een pleeggezin.
We reden de Rammulotsi in, en toen begon de cultuurshock al.
Aan de ene kant zagen we ongeveer villa's staan, en aan de andere kant golfplaten huisjes. Zo bizar, dat sommige kinderen van de hospice daar in wonen. Maar we gingen verder rijden en kwamen aan bij het "huis" waar het pleeggezin woont.
Dit was een golfplaten huisje. We mochten naar binnen, het was in totaal maximaal 6 m2, heel klein dus! Er stonden 2 2 persoons banken,en 2 stoelen. Dat was de inrichting, en hier leven dus kinderen in. Ze leefde daar met 3 volwassenen en 2 kinderen.
De arts ging in gesprek met de pleegouders over het slaan van de kinderen. Jammer genoeg gebeurde dit in het Afrikaans, en konden we niet echt verstaan wat ze zeiden.
Na het gesprek liet de arts haar eigen gebouwde huis zien. Wow, van een golfplaten huisje gingen we echt naar een villa toe. Zo bizar dat de verschillen tussen rijkdom en arm zo groot is. Ik stond hier echt van te kijken, en nu nog steeds wel.
Ik heb geen foto's kunnen maken, aangezien ik zo in shock was en ze het ook niet fijn vinden als er foto's worden gemaakt.
Vanmiddag zijn we nog terug gegaan naar de hospice, en heb ik weer heerlijk kunnen knuffelen met al mijn lieve kindjes!
Het afscheid vandaag van die kindjes, was vandaag extra heftig! Maar we zien ze morgen gelukkig weer!
Tot snel!
Liefs xxx
Judith
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
