Verkracting, normaal..?!!
Blijf op de hoogte en volg Judith
12 April 2016 | Zuid-Afrika, Viljoenskroon
Lieve vriendjes,
Wat een week weer.. We zijn de afgelopen week voornamelijk achter de achtergronden van specifieke kinderen gekomen. We zijn erachter gekomen dat bijvoorbeeld 1 meisje bij de peuters alcoholistische moeder heeft. In het weekend gaat de moeder naar de kroeg toe, en neemt ze haar mee. De moeder is dan niet de enige die bier drinkt, ook het meisje zelf.. In heel het weekend krijgt ze 2 zakjes chips als ze geluk heeft, de rest alleen maar bier.
Bij de meeste kinderen waar we dinsdag naar toe gingen, waren de ouders/verzorgers dronken. Op een doordeweekse dinsdagmiddag! Dit komt omdat het net de einde van de maand is geweest, dus ze hebben allemaal geld gekregen en kinderbijslag. Hebben ze eindelijk geld om iets te kunnen kopen voor de kinderen of iets van eten, besteden ze het uit aan drank… Onvoorstelbaar! En het ergste is nog dat iedereen hier zo luchtig over ‘’het hoort bij onze cultuur’’.
Donderdag gingen we samen met Chris naar Potchefstroom toe, om spullen te kopen voor de hospice. Het geld wat ik heb bespaart op het stoppen met roken, en het geld wat we van familie en vrienden hebben gekregen gaan we uitgeven. We wilde in elk geval spiegels, nieuwe verschoonkussen, baby-stoeltjes en nog veel meer gaan halen. Wat was dit gaaf om te doen. We hebben zoveel geld gespaard en van iedereen gekregen, dat we absoluut niet op ons geld hoefde te letten. Ik zal een foto erbij plaatsen van alles wat we hebben kunnen kopen, en we hebben nog steeds de helft van het geld over!
De care-mothers waren echt super blij, en we zijn helemaal geknuffeld en zelfs gekust!
Nadat we alle spullen hadden gekocht, en thuis waren. Kwam Lynette vervroegd terug van vakantie, YEAHH! Mama afrika is er weer.
Vrijdag en zaterdagavond hebben we met wat vrienden hier pannenkoeken gebakken/gebarbecued en zijn we wezen stappen.
Zondag was Nine samen met haar moeder en Inge weer terug gekomen van hun rondreis. Lekker veel gekletst vandaag, en niet zoveel anderen dingen meer.
Maandag was de laatste dag van Carolien en Inge. We gingen nog even langs de hospice en langs de 2 basisscholen. Ook staat op de planning om vandaag naar de leeuwenfarm te gaan. Dit was een boerderij van vrienden van Lynette. Zij had 80 leeuwen, en nog springbokken/cheeta’s/zebra’s/waterbokken en nog veel meer. Het leek om een soort van safari. We gingen ook met een safaribusje op pad. Wat zijn leeuwen toch voor een prachtbeesten! We zijn zelfs in de kooien geweest van de leeuwen. We stonden letterlijk op 1 meter afstand, en gelukkig kan ik het allemaal nog na vertellen.
Vandaag, dinsdag, de laatste dag voor Kaapstad dat we onze kindjes kunnen knuffelen. Helaas zijn we weer achter wat vervelende dingen gekomen. We hebben tussen de middag gesprek gehad met Lynette.
We hadden het over het verkrachten van kinderen. We wisten dat het gebeurde maar niet of het vaak voor kwam. Lynette vertelde het ons, en ze riep haar huishoudsters erbij en die vertelde ook verhalen. De grootste schok kregen we al te horen, waarschijnlijk zullen zo’n beetje ALLE kindjes van de hospice zijn verkracht. Het gebeurt hier, en niemand doet er wat aan. Meestal gebeurt de verkrachting ook door familieleden, vaak zijn het ooms die de kinderen verkrachten. Deze mannen in de familie brengen dan vaak inkomsten naar binnen, waardoor het stilgehouden wordt. Moeders zijn bang dat er anders geen eten meer gaat zijn voor haar en haar kinderen, dus laat ze haar kinderen maar verkrachten.. Wat een rare gedachte eigenlijk… Het wordt hier dus gewoon stilgehouden. Zelfs als ze wel naar de politie gaan, wordt er niks tegen gedaan. Als de politie wel een keertje wat doet, blijft deze man maximaal 1 weekje vast zitten. Vrouwen en kinderen zijn hier helemaal niks waard. De mannen kunnen doen wat ze willen. De vrouw moet seks hebben met ze wanneer ze willen, ze kunnen vrouwen en kinderen hier zomaar slaan, ze kunnen gewoon zoveel vrouwen hebben als ze willen. Alles gebeurt maar gewoon, en niemand die er iets tegen doet of kan doen.
Het ergste vind ik nog dat al die lieve onschuldige kindjes op de hospice, ook op gaan groeien tot zulke volwassenen… Zij gaan zo ook worden. De meisjes worden machteloze/onderdanige vrouwen. De jongetjes gaan ook van deze nare mannen worden, want dat krijgen ze als voorbeeld. Zo worden ze hier opgegroeid. De kinderen weten niet beter, zo gaan die dingen hier..
De huishoudsters vertelde ook dat de broer van hun man seks met ze mag hebben. En als hun man komt te overlijden, zijn ze verplicht om met de broer van hun overleden man te trouwen. Of je hem nou lief of stom vindt, je trouwt met hem.
Eind van de dag zijn we voornamelijk bezig geweest met onze tassen inpakken voor kaapstad. Morgenochtend vliegen we namelijk al!
Kus uit het verre Afrika!
Wat een week weer.. We zijn de afgelopen week voornamelijk achter de achtergronden van specifieke kinderen gekomen. We zijn erachter gekomen dat bijvoorbeeld 1 meisje bij de peuters alcoholistische moeder heeft. In het weekend gaat de moeder naar de kroeg toe, en neemt ze haar mee. De moeder is dan niet de enige die bier drinkt, ook het meisje zelf.. In heel het weekend krijgt ze 2 zakjes chips als ze geluk heeft, de rest alleen maar bier.
Bij de meeste kinderen waar we dinsdag naar toe gingen, waren de ouders/verzorgers dronken. Op een doordeweekse dinsdagmiddag! Dit komt omdat het net de einde van de maand is geweest, dus ze hebben allemaal geld gekregen en kinderbijslag. Hebben ze eindelijk geld om iets te kunnen kopen voor de kinderen of iets van eten, besteden ze het uit aan drank… Onvoorstelbaar! En het ergste is nog dat iedereen hier zo luchtig over ‘’het hoort bij onze cultuur’’.
Donderdag gingen we samen met Chris naar Potchefstroom toe, om spullen te kopen voor de hospice. Het geld wat ik heb bespaart op het stoppen met roken, en het geld wat we van familie en vrienden hebben gekregen gaan we uitgeven. We wilde in elk geval spiegels, nieuwe verschoonkussen, baby-stoeltjes en nog veel meer gaan halen. Wat was dit gaaf om te doen. We hebben zoveel geld gespaard en van iedereen gekregen, dat we absoluut niet op ons geld hoefde te letten. Ik zal een foto erbij plaatsen van alles wat we hebben kunnen kopen, en we hebben nog steeds de helft van het geld over!
De care-mothers waren echt super blij, en we zijn helemaal geknuffeld en zelfs gekust!
Nadat we alle spullen hadden gekocht, en thuis waren. Kwam Lynette vervroegd terug van vakantie, YEAHH! Mama afrika is er weer.
Vrijdag en zaterdagavond hebben we met wat vrienden hier pannenkoeken gebakken/gebarbecued en zijn we wezen stappen.
Zondag was Nine samen met haar moeder en Inge weer terug gekomen van hun rondreis. Lekker veel gekletst vandaag, en niet zoveel anderen dingen meer.
Maandag was de laatste dag van Carolien en Inge. We gingen nog even langs de hospice en langs de 2 basisscholen. Ook staat op de planning om vandaag naar de leeuwenfarm te gaan. Dit was een boerderij van vrienden van Lynette. Zij had 80 leeuwen, en nog springbokken/cheeta’s/zebra’s/waterbokken en nog veel meer. Het leek om een soort van safari. We gingen ook met een safaribusje op pad. Wat zijn leeuwen toch voor een prachtbeesten! We zijn zelfs in de kooien geweest van de leeuwen. We stonden letterlijk op 1 meter afstand, en gelukkig kan ik het allemaal nog na vertellen.
Vandaag, dinsdag, de laatste dag voor Kaapstad dat we onze kindjes kunnen knuffelen. Helaas zijn we weer achter wat vervelende dingen gekomen. We hebben tussen de middag gesprek gehad met Lynette.
We hadden het over het verkrachten van kinderen. We wisten dat het gebeurde maar niet of het vaak voor kwam. Lynette vertelde het ons, en ze riep haar huishoudsters erbij en die vertelde ook verhalen. De grootste schok kregen we al te horen, waarschijnlijk zullen zo’n beetje ALLE kindjes van de hospice zijn verkracht. Het gebeurt hier, en niemand doet er wat aan. Meestal gebeurt de verkrachting ook door familieleden, vaak zijn het ooms die de kinderen verkrachten. Deze mannen in de familie brengen dan vaak inkomsten naar binnen, waardoor het stilgehouden wordt. Moeders zijn bang dat er anders geen eten meer gaat zijn voor haar en haar kinderen, dus laat ze haar kinderen maar verkrachten.. Wat een rare gedachte eigenlijk… Het wordt hier dus gewoon stilgehouden. Zelfs als ze wel naar de politie gaan, wordt er niks tegen gedaan. Als de politie wel een keertje wat doet, blijft deze man maximaal 1 weekje vast zitten. Vrouwen en kinderen zijn hier helemaal niks waard. De mannen kunnen doen wat ze willen. De vrouw moet seks hebben met ze wanneer ze willen, ze kunnen vrouwen en kinderen hier zomaar slaan, ze kunnen gewoon zoveel vrouwen hebben als ze willen. Alles gebeurt maar gewoon, en niemand die er iets tegen doet of kan doen.
Het ergste vind ik nog dat al die lieve onschuldige kindjes op de hospice, ook op gaan groeien tot zulke volwassenen… Zij gaan zo ook worden. De meisjes worden machteloze/onderdanige vrouwen. De jongetjes gaan ook van deze nare mannen worden, want dat krijgen ze als voorbeeld. Zo worden ze hier opgegroeid. De kinderen weten niet beter, zo gaan die dingen hier..
De huishoudsters vertelde ook dat de broer van hun man seks met ze mag hebben. En als hun man komt te overlijden, zijn ze verplicht om met de broer van hun overleden man te trouwen. Of je hem nou lief of stom vindt, je trouwt met hem.
Eind van de dag zijn we voornamelijk bezig geweest met onze tassen inpakken voor kaapstad. Morgenochtend vliegen we namelijk al!
Kus uit het verre Afrika!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
